ínclit

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈiŋ.kɫit/
  • Etimologia: Del llatí inclĭtus, segle XIV.

Adjectiu[modifica]

ínclit m. ‎(femení ínclita, plural masculí ínclits, plural femení ínclites)

  1. Il·lustre.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ín·clit (2)

Vegeu també[modifica]