mentis

De Viccionari
Potser volíeu: mentís


Català
[modifica]

Verb[modifica]

mentis

  1. (central, balear, septentrional) segona persona del singular (tu) del present de subjuntiu del verb mentir

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: men·tis (2)
  • Heterograma de 6 lletres (eimnst)
  • Anagrames: instem, sentim


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈmɛn.tɪs/

Nom[modifica]

mentis

  1. genitiu singular de mēns