honorabilis
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
honōrābilis m., f., honōrābile n. (comparatiu honōrābilior, superlatiu honōrābilissimus)
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu amb dues terminacions.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | honōrābilis | honōrābile | honōrābilēs | honōrābilia | |
Vocatiu | honōrābilis | honōrābile | honōrābilēs | honōrābilia | |
Acusatiu | honōrābilem | honōrābile | honōrābilēs | honōrābilia | |
Genitiu | honōrābilis | honōrābilium | |||
Datiu | honōrābilī | honōrābilibus | |||
Ablatiu | honōrābilī | honōrābilibus |