hereu

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /əˈɾɛw/
balear /əˈɾəw/, /əˈɾɛw/
Occidental:  /eˈɾew/
  • Rimes: -ɛw
  • Etimologia: Del llatí heres, segle XIII.

Nom[modifica]

hereu m. ‎(plural hereus, femení hereva o hereua)

  1. Persona que rep una herència.

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

hereu m. ‎(plural hereus)

  1. Primogènit home, que antigament tenia el dret a la part més important de l'herència, és a dir, l'hisenda i les terres.

Relacionats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: he·reu (2)
  • Anagrama: heure

Vegeu també[modifica]