fulgur
Llatí[modifica]
Nom[modifica]
fulgur n. (genitiu fulguris)
- llamp
- «tonitruque et fulgure terruit orbem» (Ovidi, Metamorfosis 14)
- Amb els trons i els llamps terroritzava el món.
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | fulgur | fulgura |
Vocatiu | fulgur | fulgura |
Acusatiu | fulgur | fulgura |
Genitiu | fulguris | fulgurum |
Datiu | fulgurī | fulguribus |
Ablatiu | fulgure | fulguribus |