enfangar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əɱ.fəŋˈɡa/
Occidental:  nord-occidental /eɱ.faŋˈɡa/
valencià /eɱ.faŋˈɡaɾ/, /eɱ.faŋˈɡa/
Informal:  nord-occidental /aɱ.faŋˈɡa/, valencià /aɱ.faŋˈɡaɾ/

Verb[modifica]

enfangar trans., pron. ‎(pronominal enfangar-se)

  1. Omplir de fang.
  2. (figurat, pronominal) Ficar-se en una situació difícil de sortir-se’n.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: enfango, enfanga, enfanguem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: en·fan·gar (3)

Vegeu també[modifica]