deònim
Català[modifica]
- Pronúncia(i): /deˈɔ.nim/
- Rimes: -ɔnim
- Etimologia: De de i el sufix -ònim, seguint el model de epònim i de l’italià deonimico o deonomastico introduït per Enzo La Stella (1982), deixeble de Bruno Migliorini (1896-1975).
Nom[modifica]
deònim m. (plural deònims)
- Mot comú que prové d'un nom propi.
- Exemples: dièsel, ampere, saxòfon, buguenvíl·lia, braille, guillotina
Hipònims[modifica]
Traduccions[modifica]
Traduccions
- Alemany: Deonyme (de)
- Francès: onomastisme (fr)
- Italià: deonomastico (it)