constantia
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /kɔnˈstan.tɪ.a/
Nom[modifica]
constantia f. (genitiu constantiae)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | constantia | constantiae |
Vocatiu | constantia | constantiae |
Acusatiu | constantiam | constantiās |
Genitiu | constantiae | constantiārum |
Datiu | constantiae | constantiīs |
Ablatiu | constantiā | constantiīs |
Descendents[modifica]
- Castellà: constancia
- Català: constància
- Francès: constance
Vegeu també[modifica]
- Gaffiot, Félix. «constantia». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934.