buidar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /bujˈða/
Occidental:  nord-occidental /bujˈða/
valencià /bujˈðaɾ/, /bwiˈða/

Verb[modifica]

buidar trans., pron. ‎(pronominal buidar-se)

  1. Treure tot el contingut d'un receptacle, d’un lloc.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: buido, buida, buidem

Derivats[modifica]

Sinònims[modifica]

Antònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bui·dar (2)
  • Heterograma de 6 lletres (abdiru)
  • Anagrama: abduir

Vegeu també[modifica]