blanda
Potser volíeu: blandà
Català[modifica]
Verb[modifica]
blanda
- tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present d'indicatiu de blandar
- segona persona del singular (tu) de l'imperatiu del verb blandar
Castellà[modifica]
- Pronúncia(i):
- Peninsular: septentrional /ˈblan.da/, meridional \ˈblaŋ.da\
- Americà: alt /ˈblan.da/, baix \ˈblaŋ.da\, austral /ˈblan.da/
- Rimes: -anda
Adjectiu[modifica]
blanda f. (plural blandas)
- forma femenina de blando
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈblan.da/, /ˈblan.daː/
Adjectiu[modifica]
blanda
- nominatiu femení singular de blandus
- nominatiu neutre plural de blandus
- vocatiu femení singular de blandus
- vocatiu neutre plural de blandus
- acusatiu neutre plural de blandus
blandā
- ablatiu femení singular de blandus
Occità[modifica]
Nom[modifica]
blanda f. (plural blandas)
- (zoologia) salamandra (Salamandra salamandra)
Variants[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Benoèt, Gui. Las bèstias, 2008. Tolosa: IEO Edicions, 2008, p. 94. ISBN 978-2-85910-454-2. (com Lacerta muralis)
Suec[modifica]
- Pronúncia: /²ˈblanːda/ⓘ
- Etimologia: Del nòrdic antic blanda, reflectit també pel danès blande, el noruec bokmål blande i nynorsk blanda / blande i l'islandès blanda. Del protogermànic *blandaną (com també l'anglès blend, el neerlandès mitjà blanden i l'alt alemany mitjà blenden). En última instància, de l'arrel protoindoeuropea *bʰlendʰ- («barrejar»).
Verb[modifica]
blanda (present blandar, pretèrit blandade, supí blandat, imperatiu blanda)
Derivats[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Per a més informació vegeu l'entrada blanda al Svenska Akademiens ordbok.
- Per a més informació vegeu l'entrada blanda al Svenska Akademiens ordlista.
- Per a més informació vegeu l'entrada blanda al Svensk ordbok.