afanyar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.fəˈɲa/
Occidental:  nord-occidental /a.faˈɲa/, valencià /a.faˈɲaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: afanyà
  • Etimologia: Del llatí vulgar *affannare d’origen incert, segle XIII.

Verb[modifica]

afanyar trans., pron. ‎(pronominal afanyar-se)

  1. Guanyar amb afany.
  2. (pronominal) Enllestir, treballar de pressa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: afanyo, afanya, afanyem

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·fa·nyar (3)

Vegeu també[modifica]