accent

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /əkˈsen/
balear /əkˈsent/, /əkˈsen/
Occidental:  nord-occidental /akˈsen/
valencià /akˈsent/, /akˈsen/

Nom[modifica]

accent m. ‎(plural accents)

  1. Propietat d’una síl·laba que té un increment de la intensitat, el to o la durada.
  2. Signe gràfic que es col·loca sobre una vocal per marcar-ne alguna qualitat.
  3. Característiques fonètiques de la parla d'una persona lligades a la varietat geogràfica.
  4. Importància, relleu.
  5. (música) Posar èmfasi en un to o en un acord destacant-lo per sobre dels altres. Utilitzat amb les cadències tradicionals de la música s'aplica a tons forts, produint síncopes quan s'executa a d'altres seccions d'un compàs.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ac·cent (2)

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈæk.sənt/

Nom[modifica]

accent ‎(plural accents)

  1. accent

Verb[modifica]

accent ‎(3a persona singular present accents, gerundi accenting, passat i participi accented)

  1. accentuar


Francès
[modifica]

  • Pronúncia: /akˈsɑ̃/

Nom[modifica]

accent m. ‎(plural accents)

  1. accent


Occità
[modifica]

  • Pronúncia(i): /akˈsen/

Nom[modifica]

accent m. ‎(plural accents)

  1. accent


Romanès
[modifica]

Nom[modifica]

accent n. ‎(plural accente)

  1. accent

Declinació[modifica]

Singular Plural
Indefinit Definit Indefinit Definit
Nominatiu-acusatiu (un) accent accentul (niște) accente accentele
Genitiu-datiu (unui) accent accentului (unor) accente accentelor
Vocatiu accentule, accente accentelor