Rogata
Potser volíeu: rogata
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /rɔˈɡaː.ta/
Nom propi[modifica]
Rogāta f. (genitiu Rogātae)
- Prenom femení
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | Rogāta | - |
Vocatiu | Rogāta | - |
Acusatiu | Rogātam | - |
Genitiu | Rogātae | - |
Datiu | Rogātae | - |
Ablatiu | Rogātā | - |
Vegeu també[modifica]
- Gaffiot, Félix. «Rogata». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 1367.