tripular

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /tɾi.puˈɫa/
Occidental:  nord-occidental /tɾi.puˈɫa/, valencià /tɾi.puˈɫaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: tripulà
  • Etimologia: Del castellà tripular, del llatí interpolare ‎(«barrejar») prenent el sentit de «barrejar mariners per completar el personal d’una embarcació», segle XVII.

Verb[modifica]

tripular trans.

  1. Participar en el govern d'un vehicle, en especial d'embarcacions i aeronaus.
  2. Obtenir tripulants per a un vehicle.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: tripulo, tripula, tripulem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: tri·pu·lar (3)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: /tɾi.puˈlaɾ/
Americà: alt /t͡si.p(u)ˈlaɾ/, baix /tɾi.puˈlaɾ/

Verb[modifica]

tripular trans. ‎(present tripulo, passat tripulé, futur tripularé)

  1. tripular

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: tri·pu·lar (3)