Vés al contingut

rabio

De Viccionari

Llatí

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈra.bɪ.oː/
  • Etimologia: De l'arrel protoindoeuropea *rebʰ- («violent»).

Verb

[modifica]

rabiō (1a present?), rabis (2a present), rabere (infinitiu)

  1. enrabiar-se, jo m'enrabio
  2. embogir

Vegeu també

[modifica]
  • Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.852