licentia

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /lɪˈkɛn.tɪ.a/
  • Etimologia: De licens ‎(«sense lligams»).

Nom[modifica]

licentia f. ‎(genitiu licentiae)

  1. llicència, autorització, permís

Declinació[modifica]

1a declinació -a, -ae
Cas Singular Plural
Nominatiu licentia licentiae
Vocatiu licentia licentiae
Acusatiu licentiam licentiās
Genitiu licentiae licentiārum
Datiu licentiae licentiīs
Ablatiu licentiā licentiīs


Adjectiu[modifica]

licentia

  1. nominatiu neutre plural de licēns
  2. vocatiu neutre plural de licēns
  3. acusatiu neutre plural de licēns