istina
Serbocroat
[modifica]- Pronúncia: /'istina/
- Etimologia: Del protoeslau *jьstina
Nom
[modifica]istina f.
- veritat
- Da li se kunete da ćete govoriti istinu na ovom suđenju?
- Jureu dir la veritat en aquest judici?
- U istini naći ćeš svoj put.
- En la veritat trobaràs el teu camí.
Declinació
[modifica]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominatiu | istina | istine |
| vocatiu | istino | istine |
| acusatiu | istinu | istine |
| genitiu | istine | istin |
| datiu | istini | istinama |
| locatiu | istini | istinama |
| instrumental | istinom | istinama |