incitatiu
Català[modifica]
- Pronúncia(i): oriental /in.si.təˈtiw/, occidental /in.si.taˈtiw/
- Rimes: -iw
- Etimologia: Del llatí incitativus, segle XVII.
Adjectiu[modifica]
incitatiu m. (femení incitativa, plural masculí incitatius, plural femení incitatives)
Traduccions[modifica]
incitatiu [1] (que incita)
- Castellà: incitativo (es) m.
- Francès: excitatif (fr)
- Italià: incitativo (it)
- Llatí: quod incitare (la) potest
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: in·ci·ta·tiu (4)
Vegeu també[modifica]
- Diccionari Catalá-Castellá-Llatí-Frances-Italiá: Per una societat de catalans. Barcelona, 1839. Tom II.
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot