habitual
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
- Pronúncia(i): oriental /ə.βi.tuˈaɫ/, occidental /a.βi.tuˈaɫ/
- Rimes: -al
- Etimologia: Del llatí habitualis, segle XVII.
Adjectiu[modifica]
habitual inv. (plural habituals)
- Que es fa per costum, que es converteix en costum.
- Un passeig habitual. Sopar a l'hora habitual.
- Que es dona o s'esdevé amb freqüència.
- Una botiga habitual. Els trets habituals d'una espècie animal.
Derivats[modifica]
Traduccions[modifica]
Traduccions
|
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: ha·bi·tu·al (4)
Vegeu també[modifica]
Anglès[modifica]
Adjectiu[modifica]
habitual (comparatiu more habitual, superlatiu most habitual)
Castellà[modifica]
Adjectiu[modifica]
habitual inv. (plural habituales)
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: ha·bi·tual (3)