Vés al contingut

frontis

De Viccionari

Català

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈfɾon.tis/
  • Etimologia: Apòcope de frontispici, segle XVII.

frontis m. (plural invariable)

  1. Frontispici d'un edifici.
  2. Part davantera d'un moble de fusta, d'un altar, d'un armari, etc.
  3. (pilota, esquaix, raquetbol) Paret extrema d'un frontó o una pista de joc d'esquaix en direcció a la qual es llança la pilota.

Sinònims

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: fron·tis (2)
  • Heterograma de 7 lletres (finorst)
  • Anagrames: fòrints, fornits

Vegeu també

[modifica]

Anglès

[modifica]

frontis

  1. (pilota, esquaix, raquetbol) frontis

Sinònims

[modifica]

Vegeu també

[modifica]
  • frontis. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].

Castellà

[modifica]
Peninsular: septentrional /ˈfɾon.tis/, meridional \ˈfɾoŋ.tih\
Americà: alt /ˈfɾon.t(i)s/, baix \ˈfɾoŋ.tih\, austral /ˈfɾon.tis/

frontis m. (plural invariable)

  1. frontis

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: fron·tis (2)
  • Heterograma de 7 lletres (finorst)

Francès

[modifica]

frontis m. (plural invariable)

  1. (pilota, esquaix, raquetbol) frontis

Sinònims

[modifica]

Vegeu també

[modifica]
  • frontis. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].

Llatí

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈfrɔn.tɪs/

frontis

  1. genitiu singular de frōns