Vés al contingut

frontis

De Viccionari

Català

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈfɾon.tis/
  • Etimologia: Apòcope de frontispici, segle XVII.

frontis m. ‎(plural invariable)

  1. Frontispici d'un edifici.
  2. Part davantera d'un moble de fusta, d'un altar, d'un armari, etc.
  3. (pilota, esquaix, raquetbol) Paret extrema d'un frontó o una pista de joc d'esquaix en direcció a la qual es llança la pilota.

Sinònims

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: fron·tis (2)
  • Heterograma de 7 lletres (finorst)
  • Anagrames: fòrints, fornits

Vegeu també

[modifica]

Anglès

[modifica]

frontis

  1. (pilota, esquaix, raquetbol) frontis

Sinònims

[modifica]

Vegeu també

[modifica]
  • frontis. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].

Castellà

[modifica]
Peninsular: septentrional /ˈfɾon.tis/, meridional \ˈfɾoŋ.tih\
Americà: alt /ˈfɾon.t(i)s/, baix \ˈfɾoŋ.tih\, austral /ˈfɾon.tis/

frontis m. ‎(plural invariable)

  1. frontis

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: fron·tis (2)
  • Heterograma de 7 lletres (finorst)

Francès

[modifica]

frontis m. ‎(plural invariable)

  1. (pilota, esquaix, raquetbol) frontis

Sinònims

[modifica]

Vegeu també

[modifica]
  • frontis. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].

Llatí

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈfrɔn.tɪs/

frontis

  1. genitiu singular de frōns