Vés al contingut

estranger

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental:  /əs.tɾəɲˈʒe/
Occidental:  nord-occidental /es.tɾaɲˈd͡ʒe/
valencià /es.tɾaɲˈd͡ʒeɾ/, /es.tɾaɲˈd͡ʒe/
Informal:  nord-occidental /as.tɾanˈd͡ʒe/

estranger m. ‎(plural estrangers, femení estrangera)

  1. Exterior del país en què hom habita.
    El meu fill ha vingut de l'estranger fa una setmana. Hem de fugir a l'estranger, en aquest país ens pelaran.
  2. Persona d'un altre país.
    Hi ha un estranger que et demana.

Sinònims

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Falsos amics

[modifica]
  • Anglès: stranger ‎(«desconegut, foraster»)

Adjectiu

[modifica]

estranger m. ‎(femení estrangera, plural masculí estrangers, plural femení estrangeres)

  1. Que és d'un altre país.
    Un cotxe estranger, un metge estranger

Sinònims

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: es·tran·ger (3)

Vegeu també

[modifica]