erudit
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
- Pronúncia(i): oriental /ə.ɾuˈðit/, occidental /e.ɾuˈðit/
- Rimes: -it
- Etimologia: Del llatí ērudītu(m), acusatiu de ērudītus («instruït»), participi de ērudīo («instruir, refinar»), segle XIV.
Adjectiu[modifica]
erudit m. (femení erudita, plural masculí erudits, plural femení erudites)
- Que té erudició, un ampli coneixement en una disciplina, especialment de la seva obra escrita.
Sinònims[modifica]
Antònims[modifica]
Traduccions[modifica]
Que té erudició
Nom[modifica]
erudit m. (plural erudits, femení erudita)
- Persona amb erudició, molt culta, estudiosa.
Traduccions[modifica]
Persona amb erudició
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: e·ru·dit (3)
- Heterograma de 6 lletres (deirtu)
- Anagrama: reduït