breu

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈbɾew/
  • Rimes: -ew
  • Etimologia: Del llatí brĕvis ‎(«breu, curt»), segle XIII.

Adjectiu[modifica]

breu inv. ‎(plural breus)

  1. De durada curta.

Compostos i expressions[modifica]

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

breu m. ‎(plural breus)

  1. Document oficial i concís que tracta generalment d’afers administratius o un rescripte.

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: 1

Vegeu també[modifica]