Vés al contingut

abillar

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental: /ə.βiˈʎa/
Occidental: nord-occidental /a.βiˈʎa/
valencià /a.biˈʎaɾ/, /a.βiˈʎa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: abillà
  • Etimologia: Del francès antic abillier, segle XV, de bille («peça de fusta abans de ser treballada»).

Verb

[modifica]

abillar trans.

  1. Adornar, especialment amb vestits.

Conjugació

[modifica]

Paradigmes de flexió: abillo, abilla, abillem

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]

Vegeu també

[modifica]