Bernat

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /bərˈnat/, occidental /beɾˈnat/
  • Rimes: -at
  • Etimologia: Del llatí medieval Bernardus, del fràncic *Bernhard o *Bernuhardu, del protogermànic *Bernuharduz, de *berô ‎(«ós») i *harduz ‎(«fort»).

Nom propi[modifica]

Bernat m.

  1. Prenom masculí d’origen germànic
  2. Cognom

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: Ber·nat (2)
  • Heterograma de 6 lletres (abenrt)
  • Anagrames: Barnet, rabent

Vegeu també[modifica]