visarma

De Viccionari


Català
[modifica]

Ferro d’una visarma
Oriental:  central /biˈzar.mə/, balear /viˈzaɾ.mə/
Occidental:  nord-occidental /biˈzar.ma/
valencià /viˈzaɾ.ma/, /biˈzaɾ.ma/
  • Rimes: -aɾma
  • Etimologia: Del francès antic wisarme, variant de guisarme, del fràncic *wîsarm ‎(literalment «guia-braç»).

Nom[modifica]

visarma m. ‎(plural visarmes)

  1. (històric) Mena d’alabarda amb doble arma per a tallar i punxar, usada per la infanteria entre els segles XII i XIV.

Variants[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: vi·sar·ma (3)
  • Anagrama: avirams

Vegeu també[modifica]