vin

De Viccionari


Danès
[modifica]

  • Pronúncia: [viːˀn]
  • Etimologia: Del llatí vinum ‎(«vi»).

Nom[modifica]

vin c.

  1. vi

Declinació[modifica]

Declinació de vin
Gènere Comú Singular Plural
Indefinit vin vine
Definit vinen vinene
Indefinit, genitiu vins vines
Definit, genitiu vinens vinenes


Hipònims[modifica]

Vegeu també[modifica]

Per a més informació vegeu l'entrada vin al Ordbog over det danske Sprog



Esperanto
[modifica]

  • Pronúncia(i): /vin/

Pronom[modifica]

vin

  1. acusatiu de vi


Francès
[modifica]

Nom[modifica]

vin m. ‎(plural vins)

  1. vi


Friülà
[modifica]

Nom[modifica]

vin m.

  1. vi


Llombard
[modifica]

  • Pronúncia: /vĩː/

Nom[modifica]

vin m.

  1. vi


Occità
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈbi/

Nom[modifica]

vin m. ‎(plural vins)

  1. vi


Piemontès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈviŋ/

Nom[modifica]

vin m.

  1. vi


Romanès
[modifica]

Nom[modifica]

vin n. ‎(plural vinuri)

  1. vi

Declinació[modifica]

Singular Plural
Indefinit Definit Indefinit Definit
Nominatiu-acusatiu (un) vin vinul (niște) vinuri vinurile
Genitiu-datiu (unui) vin vinului (unor) vinuri vinurilor
Vocatiu vinule, vine vinurilor