vannus
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈwan.nʊs/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *h₂weh₁- («bufar, airejar»).
Nom[modifica]
vannus m. (genitiu vannī)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | vannus | vannī |
Vocatiu | vanne | vannī |
Acusatiu | vannum | vannōs |
Genitiu | vannī | vannōrum |
Datiu | vannō | vannīs |
Ablatiu | vannō | vannīs |