titulus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈtɪ.tʊ.lʊs/
  • Etimologia: Probablement d'origen etrusc, derivat de l'arrel protoindoeuropea *ti-(«avaluar»).

Nom[modifica]

titulus m. ‎(genitiu titulī)

  1. inscripció en un monument, dedicatòria
  2. títol, nomenament

Declinació[modifica]

2a declinació -us, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu titulus titulī
Vocatiu titule titulī
Acusatiu titulum titulōs
Genitiu titulī titulōrum
Datiu titulō titulīs
Ablatiu titulō titulīs