stilus
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈstɪ.lʊs/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *(s)tei- («agut, punxenc»).
Nom[modifica]
stilus m. (genitiu stilī)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | stilus | stilī |
Vocatiu | stile | stilī |
Acusatiu | stilum | stilōs |
Genitiu | stilī | stilōrum |
Datiu | stilō | stilīs |
Ablatiu | stilō | stilīs |
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Woerterbuch, 1956, p.1015