rebec
Català[modifica]
Adjectiu[modifica]
rebec m. (femení rebeca, plural masculí rebecs, plural femení rebeques)
- Dit d'una persona, normalment un nen o adolescent, que té un caràcter rebel, de mal geni, difícil de controlar, etc.
Sinònims[modifica]
Derivats[modifica]
Traduccions[modifica]
Traduccions
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: re·bec (2)
Vegeu també[modifica]
Anglès[modifica]
- Pronúncia: /ˈɹiːbɛk/, /ˈɹɛbɛk/
Nom[modifica]
rebec (plural rebecs)
Vegeu també[modifica]
- rebec. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].
Francès[modifica]
- Pronúncia: /ʁəˈbɛk/
Nom[modifica]
rebec m. (plural rebecs)
Vegeu també[modifica]
- rebec. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].