predicatiu
Català[modifica]
- Pronúncia(i): oriental /pɾə.ði.kəˈtiw/, occidental /pɾe.ði.kaˈtiw/
- Rimes: -iw
- Etimologia: Del llatí praedicativus, segle XIV.
Adjectiu[modifica]
predicatiu m. (femení predicativa, plural masculí predicatius, plural femení predicatives)
- Relatiu o pertanyent al predicat.
Traduccions[modifica]
predicatiu [1] (relatiu al predicat)
- Castellà: predicativo (es) m.
Nom[modifica]
predicatiu m. (plural predicatius)
- Tipus de verb no copulatiu.
- Complement verbal caracteritzat per referir-se alhora al verb i a un altre element de la frase.
Traduccions[modifica]
predicatiu [1] (tipus de verb)
- Castellà: predicativo (es) m.
predicatiu [2] (complement verbal)
- Castellà: predicativo (es) m.
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: pre·di·ca·tiu (4)