pista

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /ˈpis.tə/, occidental /ˈpis.ta/
  • Rimes: -ista
  • Etimologia: Del francès piste, procedent del llatí vulgar pistare forma freqüentativa del verb pinsĕre ‎(«trepitjar»).

Nom[modifica]

pista f. ‎(plural pistes)

  1. Esplai aplanat per fer-lo servir com a camí o per situar objectes en moviment (pista de ball, pista d'aterratge).
  2. Indici indicador d'un camí a seguir en una investigació.
  3. Cadascun dels solcs o espais en un disc d'enregistraments.

Compostos i expressions[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /ˈpis.ta/, meridional /ˈpih.ta/
Americà: alt /ˈpis.t(a)/, baix /ˈpih.ta/

Nom[modifica]

pista f. ‎(plural pistas)

  1. pista

Derivats[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre pista


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈpɪs.ta/, /ˈpɪs.taː/

Adjectiu[modifica]

pista

  1. nominatiu femení singular de pistus
  2. nominatiu neutre plural de pistus
  3. vocatiu femení singular de pistus
  4. vocatiu neutre plural de pistus
  5. acusatiu neutre plural de pistus

pistā

  1. ablatiu femení singular de pistus