ortigar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ur.tiˈɣa/
balear /oɾ.tiˈɣa/, /ur.tiˈɣa/
Occidental:  nord-occidental /or.tiˈɣa/
valencià /oɾ.tiˈɣaɾ/, /oɾ.tiˈɣa/

Nom[modifica]

ortigar m. ‎(plural ortigars)

  1. Lloc ple d’ortigues.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

ortigar trans.

  1. Punxar amb ortigues.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: ortigo, ortiga, ortiguem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]