marinejar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /mə.ɾi.nəˈʒa/
balear /mə.ɾi.nəˈd͡ʒa/, /mə.ɾi.nəˈʒa/
Occidental:  nord-occidental /ma.ɾi.neˈʒa/
valencià /ma.ɾi.neˈd͡ʒaɾ/, /ma.ɾi.neˈd͡ʒa/

Verb[modifica]

marinejar intr., pron. ‎(pronominal marinejar-se)

  1. Fer com els mariners.
  2. Bufar la marinada.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: marinejo, marineja, marinegem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ma·ri·ne·jar (4)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 2