infibular

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /iɱ.fi.βuˈɫa/
Occidental:  nord-occidental /iɱ.fi.βuˈɫa/
valencià /iɱ.fi.buˈɫaɾ/, /iɱ.fi.βuˈɫa/

Verb[modifica]

infibular trans.

  1. Fer la infibulació per impedir la còpula.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: infibulo, infibula, infibulem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·fi·bu·lar (4)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: \iɱ.fi.βuˈlaɾ\
Americà: alt \iɱ.f(i).buˈlaɾ\, baix \iŋ.fi.βuˈlaɾ\, austral \iɱ.fi.βuˈlaɾ\

Verb[modifica]

infibular ‎(present infibulo, passat infibulé, futur infibularé)

  1. infibular

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·fi·bu·lar (4)