esporuguir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /əs.pu.ɾuˈɣi/
balear /əs.po.ɾuˈɣi/, /əs.pu.ɾuˈɣi/
Occidental:  nord-occidental /es.po.ɾuˈɣi/
valencià /es.po.ɾuˈɣiɾ/, /es.po.ɾuˈɣi/
Informal:  nord-occidental /as.po.ɾuˈɣi/

Verb[modifica]

esporuguir trans., pron. ‎(pronominal esporuguir-se)

  1. Fer agafar por a algú.
  2. Agafar por.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: esporugueixo, esporugueix, esporuguim

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: es·po·ru·guir (4)

Vegeu també[modifica]