esconillar-se

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /əs.ku.niˈʎar.sə/
balear /əs.ko.niˈjaɾ.sə/, /əs.ku.ni.jərˈsə/
Occidental:  /es.ko.niˈʎaɾ.se/
Informal:  nord-occidental /as.ko.niˈʎaɾ.se/

Verb[modifica]

esconillar-se pron.

  1. Fugir, amagar-se sobtadament.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: m'esconillo, s'esconilla, ens esconillem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 3