ergatiu
Català[modifica]
Adjectiu[modifica]
ergatiu m. (femení ergativa, plural masculí ergatius, plural femení ergatives)
- Relatiu a l'ergativitat, o amb ella.
Compostos i expressions[modifica]
- Cas ergatiu: cas gramatical que diferencia el subjecte d'un verb transitiu respecte de l'objecte, propi de determinades llengües com el basc o l'hindi.
Traduccions[modifica]
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: er·ga·tiu (3)
- Heterograma de 7 lletres (aegirtu)
- Anagrames: artigue, atregui, gitareu, gitàreu, regitau, teúrgia, traigué
Vegeu també[modifica]
- Article corresponent a la Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot