emmustigar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əm.mus.tiˈɣa/
Occidental:  nord-occidental /em.mus.tiˈɣa/
valencià /em.mus.tiˈɣaɾ/, /em.mus.tiˈɣa/

Verb[modifica]

emmustigar trans., pron. ‎(pronominal emmustigar-se)

  1. (central, balear) pansir

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: emmustigo, emmustiga, emmustiguem

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]