dòcil

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈdɔ.siɫ/
  • Etimologia: Del llatí docilis, segle XV.

Adjectiu[modifica]

dòcil inv. ‎(plural dòcils)

  1. Que accepta les normes.
  2. Que accepta ser guiat.

Relacionats[modifica]

Antònims[modifica]

Sinònims[modifica]

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: dò·cil (2)

Vegeu també[modifica]