culter
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈkʊɫ.tɛr/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *(s)kel-1 («tallar»).
Nom[modifica]
culter m. (genitiu cultrī)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | culter | cultrī |
Vocatiu | culter | cultrī |
Acusatiu | cultrum | cultrōs |
Genitiu | cultrī | cultrōrum |
Datiu | cultrō | cultrīs |
Ablatiu | cultrō | cultrīs |
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.923-927