consort

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /kunˈsɔrt/, occidental /konˈsɔɾt/
  • Rimes: -ɔɾt
  • Etimologia: Del llatí consors ‎(«participant»).

Nom[modifica]

consort m. f. ‎(plural consorts)

  1. Persona que és partícip i companya amb una altra o altres en la mateixa sort.
  2. cònjuge

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·sort (2)

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈkɒnsɔːt/ àudio (EUA), noun 

Nom[modifica]

consort ‎(comptable i incomptable, plural consorts)

  1. consort


Francès
[modifica]

  • Pronúncia: /kɔ̃ˈsɔʁ/

Nom[modifica]

consort m. f. ‎(plural consorts)

  1. consort