bornejar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /bur.nəˈʒa/
balear /boɾ.nəˈd͡ʒa/, /bur.nəˈʒa/
Occidental:  nord-occidental /bor.neˈʒa/
valencià /boɾ.neˈd͡ʒaɾ/, /boɾ.neˈd͡ʒa/

Verb[modifica]

bornejar intr.

  1. (nàutica) Girar un vaixell entorn del lloc on està ancorat.
    La Cinta navega per altres indrets, bornejant lleugera, voleiadora, que no es diria sinó que l'onada musical se l'emporta,[1]

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: bornejo, borneja, bornegem
Vocal rizotònica: /ɛ/, /ə/, /e/

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bor·ne·jar (3)

Vegeu també[modifica]

  1. Joaquim Ruyra, Pinya De Rosa, 1952