bàndol

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ˈban.duɫ/
balear /ˈban.doɫ/, /ˈban.duɫ/
Occidental:  /ˈban.doɫ/
  • Etimologia: Del català antic bando i el sufix -ol, del castellà bando ‎(«ban») , segle XVII.

Nom[modifica]

bàndol m. ‎(plural bàndols)

  1. Grup de persones que s'oposen a un altre en un conflicte.
    Els dos bàndols de la Primera Guerra Mundial. Els senadors del bàndol radical.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bàn·dol (2)
  • Heterograma de 6 lletres (abdlno)
  • Anagrama: blando

Vegeu també[modifica]