arraïmar-se

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ə.rə.iˈmar.sə/
balear /ə.rə.iˈmaɾ.sə/, /ə.rə.i.mərˈsə/
Occidental:  /a.ra.iˈmaɾ.se/

Verb[modifica]

arraïmar-se pron.

  1. Agrupar-se d’una manera compacta com un raïm.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: m'arraïmo, s'arraïma, ens arraïmem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]