ἔντερον
Grec antic[modifica]
- Pronúncia: /ˈen.te.ron/
- Etimologia: La forma neutra d'un substantiu *ἔντερος(énteros, «interior, entranyes»), procedent del protoindoeuropeu *h₁énteros, compost per l'arrel *h₁én («a dins») i del sufix comparatiu *-teros.
Nom[modifica]
ἔντερον (énteron) n. (genitiu ἐντέρου)
Sinònims[modifica]
- [1] σπλάγχνον (splánkhnon)