conga

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /ˈkoŋ.ɡə/, occidental /ˈkoŋ.ɡa/
  • Rimes: -oŋɡa
  • Etimologia: Del castellà conga.

Nom[modifica]

conga f. ‎(plural congues)

  1. Instrument membranòfon de percussió d'origen hispanoamericà, format per dos tambors de cos allargat i una sola pell, que es toca amb les mans o amb baquetes.
  2. Ball popular cubà en el que la gent forma una filera acompanyats d'un ritme de tambors.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·ga (2)
  • Anagrama: càgon

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈkɒŋɡə/

Nom[modifica]

conga ‎(plural congas)

  1. conga

Sinònims[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • conga. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].


Castellà
[modifica]

Nom[modifica]

conga f. ‎(plural congas)

  1. conga

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·ga (2)

Vegeu també[modifica]

  • conga. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].


Francès
[modifica]

  • Pronúncia: /kɔ̃ˈɡa/

Nom[modifica]

conga f. ‎(plural congas)

  1. conga

Vegeu també[modifica]

  • conga. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].


Italià
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈkɔŋ.ɡa/

Nom[modifica]

conga f. ‎(plural conghe)

  1. conga

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: còn·ga (2)