bornar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /burˈna/
balear /boɾˈna/, /burˈna/
Occidental:  nord-occidental /borˈna/
valencià /boɾˈnaɾ/, /boɾˈna/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: bornà
  • Etimologia: Del fràncic *bihurdan ‎(«justar en un clos»), segle XIII.

Verb[modifica]

bornar intr.

  1. Lluitar en un torneig, en un born.
  2. Girar, donar voltes d’un costat a l’altre.
  3. brivar

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: borno, borna, bornem
Vocal rizotònica: /o/

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bor·nar (2)

Vegeu també[modifica]