blindar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /bɫinˈda/
Occidental:  nord-occidental /bɫinˈda/
valencià /bɫinˈdaɾ/, /bɫinˈda/

Verb[modifica]

blindar trans.

  1. Protegir quelcom amb un material resistent a les armes, el foc.
  2. Posar una clàusula en un contracte que garanteixi una alta indemnització.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: blindo, blinda, blindem

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Falsos amics[modifica]

  • Anglès: blind ‎(«encegar»)

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: blin·dar (2)
  • Heterograma de 7 lletres (abdilnr)

Vegeu també[modifica]